1.Люстра-<span> адшліфаваная паверхня , здольная даваць адбіткі тых прадметаў, якія знаходзяцца перад ёю, а таксама спецыяльна зроблены прадмет з такой паверхняй.
2.Люстра-</span><span> падвесны асвятляльны прыбор з некалькімі крыніцамі святла.</span>
Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі
я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы
назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Разам
шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай мовы менавіта
так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі
мовы, то атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых
формаў і кожная з іх ўжыта адзін раз. Выходзiць, разыходжанні паміж
сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і
меснага склонаў.
Ну,,, никак режиссёр но всё же... Была женщина, которую звали Тэкля, она воспитывала сына. Вскоре пан забрал у Тэкли её единственного ребёнка, сам не имел детей, но пан не запрещал, чтобы сын общался с матерью. Сын рос, ему дали хорошее образование адвоката, но он ни разу не написал маме. Вскоре она решила съездить к нему, все соседи говорили ей об этом.. Она решилась съездить к сыну. Приехав, ей не понравился город(она была из деревни). Пришла на полицейский участок, где над ней долго смеялись, ведь она была нищенка и не могли поверить, что у известнейшего адвоката мать нищенка. Но, ради смеха, впустили её. Сын также посмеявшись, не признал её и с позором выставил за дверь... Потом к ней подошёл мужчина и дав три рубля, сказал, что это от Лаврентия(сына). Мать заплакала и выронила деньги
<span>1)Спявае зіма - аўкаецца,
Касматы лес хісткага
Стозвоном хвойніку.
Вакол з сумам Глыбокім
Плывуць у краіну далёкую
Сівыя аблокі.
А па двары завіруха
Дываном шаўковым сцелецца,
Але балюча халодная.
Верабейчыкі гуллівыя,
Як дзеткі сіратліва,
Прыціснуліся каля акна.
Ахаладалі птушкі малыя
Галодныя, стомленыя,
І ціснуцца шчыльней.
А завіруха з ровам шалёным
Стукае па аканіцах звешанай
І злуецца ўсё мацней.
І дрэмлюць птушкі далікатныя
Пад гэтыя віхуры снежныя
У мерзлага акна.
І сніцца ім выдатная,
У ўсмешкі сонца ясная
Прыгажуня вясна.</span>
<span>2)Белая бяроза
Пад маім акном
Принакрылась снегам,
Дакладна срэбрам.
На пухнатых галінках
сьнежнаю аблямоўкай
распусціліся пэндзля
Белай махрамі.
І ці варта бяроза
У соннай цішыні,
І гараць сняжынкі
На залатым агні.
А зара, ляніва
Абыходзячы вакол,
обсыпает галінкі
новым <span>срэбрам</span></span>
Складзіце са слоў сказы і запішыце іх. Учора, Таня, ліст, атрымала, ад, сяброўкі. Малая, вершы, Алінка, чытае, выразна. У, бабул
Анастасия19022013 [10]
Учора Таня атрымала ад сяброукi лiст.
Малая Алiнка выразна чытае вершы.
У маей бабулi жыве прыгожая кошка.